1969 წლის აგვისტოში გამართული ვუდსტოკის ფესტივალი გახდა არა მხოლოდ მუსიკალური მოვლენა, არამედ კონტრკულტურული მოძრაობის სიმბოლო და თაობის ხმა.
ეს იყო მოვლენა, რომელმაც სამუდამოდ შეცვალა მუსიკალური ფესტივალების ისტორია და კულტურული ლანდშაფტი.
ფესტივალის დაბადება
თავდაპირველად ფესტივალი დაიგეგმა როგორც კომერციული ღონისძიება ოთხი ახალგაზრდა ანტრეპრენერის მიერ: მაიკლ ლანგი, არტი კორნფელდი, ჯონ რობერტსი და ჯოელ როზენმანი.
მათი თავდაპირველი მიზანი იყო სტუდიის დაფინანსება, მაგრამ მოვლენამ მალევე გადააჭარბა ყველა მოლოდინს.
ორგანიზატორები ელოდნენ დაახლოებით 50,000 დამსწრეს, მაგრამ ფესტივალზე 400,000-ზე მეტი ადამიანი მოვიდა.
ბილეთების გაყიდვის სისტემა მალევე ჩამოიშალა და ფესტივალი უფასო გახდა. მაქს იაზგურის ფერმა ბეთელში, ნიუ-იორკის შტატში, სამი დღით გადაიქცა ქალაქად, სადაც მშვიდობა და მუსიკა მეფობდა.
ლეგენდები და გამოწვევბი
ფესტივალზე გამოვიდნენ იმ დროის უდიდესი მუსიკოსები: ჯიმი ჰენდრიქსი, The Who, ჯენის ჯოპლინი, კარლოს სანტანა და სხვა.
ფესტივალს თან ახლდა მრავალი გამოწვევა: წვიმა, ტალახი, საკვებისა და სამედიცინო დახმარების ნაკლებობა.
მიუხედავად ამისა, მონაწილეებმა გამოავლინეს საოცარი სოლიდარობა და თანადგომა. არ დაფიქსირებულა ძალადობის არცერთი სერიოზული შემთხვევა, რაც იმ დროის პოლიტიკური დაძაბულობის ფონზე განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი იყო.
კულტურული მემკვიდრეობა
ვუდსტოკი გახდა არა მხოლოდ მუსიკალური ფესტივალი, არამედ სოციალური მოძრაობის სიმბოლო.
ის ასახავდა ახალგაზრდების პროტესტს ვიეტნამის ომის წინააღმდეგ და მათ სწრაფვას მშვიდობისა და თავისუფლებისკენ.
ფესტივალმა დიდი გავლენა მოახდინა პოპულარულ კულტურაზე და დღემდე რჩება ჰიპების მოძრაობის მთავარ სიმბოლოდ.
ვუდსტოკის გავლენა დღემდე იგრძნობა თანამედროვე მუსიკალურ ფესტივალებში. Coachella, Bonnaroo და სხვა მსგავსი ღონისძიებები პირდაპირ თუ ირიბად იმეორებენ ვუდსტოკის ფორმატს.
თუმცა, ორიგინალი ფესტივალის უნიკალური სულისკვეთება და სპონტანურობა განუმეორებელი დარჩა.